خوراک روایت هویت است/ از شیراز تا آمریکای جنوبی؛ سفر فرهنگی از دریچه خوراک در خانه پرهامی

پژوهشگر گردشگری خوراک گفت: خانه پرهامی در همه سال‌های فعالیت خود سعی کرده فقط عرضه کننده خوراک یا مهیا کننده اقامت نباشد، ما درهای گردشگری و بافت تاریخی شیراز را با «رسانه خوراک» روایت کردیم و نشر دادیم.

سروش پرهامی، موسس اقامتگاه سنتی خانه پرهامی و پژوهشگر گردشگری خوراک، با اشاره به برگزاری رویداد فرهنگی «آبادان» که در محل اقامتگاه سنتی خانه پرهامی برگزار شد، از نقش خوراک به عنوان رسانه‌ای فرهنگی و اجتماعی سخن گفت.

پرهامی با تأکید بر اینکه خوراک صرفاً ابزاری برای تغذیه نیست، در گفت‌وگو با میراث‌آریا اظهار کرد: خوراک می‌تواند یک هنر باشد؛ هنری که با تمام حواس انسان درگیر می‌شود و روایتگر فرهنگ، تاریخ و هویت یک ملت است. دغدغه من این است که خوراک را نه فقط به عنوان غذا، بلکه به عنوان قطعه‌ای از پازل فرهنگی شهرهایی چون شیراز معرفی کنم.

او با اشاره به تجربه‌های خود در سفرهای داخلی و خارجی افزود: در خانه پرهامی، خوراک را بهانه‌ای برای روایت می‌دانیم. خانه پرهامی در همه سال‌های فعالیت خود سعی کرده فقط غرضه کننده خوراک یا مهیا کننده اقامت نباشد، ما درهای گردشگری و بافت تاریخی شیراز را با «رسانه خوراک» روایت کردیم و نشر دادیم. مهمانان ما از ملیت‌ها و قومیت‌های مختلف، با غذاهای خود داستان‌هایی را تعریف می‌کنند که مخاطب را درگیر می‌سازد. این رویکرد باعث شده تا شیراز نه فقط مقصدی برای دیدن حافظیه و تخت جمشید، بلکه محلی برای چشیدن فرهنگ باشد.

این پژوهشگر گردشگری خوراک درباره رویداد «آبادان» گفت: این رویداد با محوریت روایت‌های فرهنگی و تاریخی از شهر آبادان برگزار شد. ما از فردی آبادانی دعوت کرده‌ایم که با نگاه تراژیک، علاقه‌مند به تاریخ و حافظه جمعی، داستان شهرش را از دریچه خوراک و خاطره بازگو کند. هدف ما این است که مخاطب نه فقط بشنود، بلکه بچشد و لمس کند.

پرهامی سپس از مهمانان رویداد «آبادان، قصه یک رویا» نام برد و گفت: در این نشست کریم نیکونظر نویسنده کتاب شط بویز و کتاب سینما جهنم و تهیه کننده پادکست رادیو تراژدی و داریوش غریب زاده فیلمساز و نویسنده جنوبی را دعوت کردیم تا روایت آبادان با نگاه آنها، رنگ و عم تازه‌ای پیدا کند.

او با اشاره به مفهوم «خوراک‌رسانی» به جای «غذارسانی»، افزود: خوراک در خانه پرهامی باید بتواند تأثیر اجتماعی بگذارد. اگر نتواند مانع از تخریب بافت تاریخی شود یا چراغ خانه‌های سنتی را روشن نگه دارد، ارزش واقعی خود را از دست می‌دهد. ما در سال ۱۳۸۹ با این باور که بافت تاریخی شیراز می‌تواند زنده بماند، حتی در شرایط دشوار شروع کردیم.

این پژوهشگر گردشگری خوراک همچنین از تغییر نگاه خود نسبت به گردشگری خوراک سخن گفت و اظهار کرد: خوراک برای من دیگر فقط مزه و فرم نیست؛ بلکه ابزاری برای شناخت فرهنگ‌هاست. از اسپانیا تا آرژانتین، از بجنورد تا بروجرد، خوراک پلی برای ارتباط با مردمان و روایت‌هایشان است.

پرهامی در پایان ضمن دعوت از علاقه‌مندان به حضور در رویداد «آبادان»، تأکید کرد: خانه پرهامی همچنان به عنوان پایگاهی فرهنگی، اجتماعی و گردشگری به فعالیت خود ادامه می‌دهد و تلاش می‌کند با روایت‌های خوراک‌محور، چراغی روشن در کوچه‌های تاریک بافت تاریخی باشد.

انتهای پیام/

کد خبر 1404062301532
دبیر مرضیه امیری

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha